Yürüyorum ben Şiiri - Erdem Bağcı

yürüyorum ben....
karanlıklar içinde....
sokaklar dar caddeler şişman....
yalnızlık bir gölge her an peşimde....
hayattan bıkmış doğduğuna pişman....

toprak kirli hava sisli....
başım yere düşmüş ruhum isli....
haykırıyorum karanlıklara....
var gücümle sesli sesli.....
haykırıyor içimde ki düşman....

gece örtmüyor üstünü....
bir defa hayata küstü mü....
nafile çabalaman uğraşman....
kabuslar üzerine çöktü mü....
faydasız sokaklarda dolaşman....

yağmurda ıslanmak bütün gece....
ağlamak zamanı gizlice.....
sel olup akıyorum toprağı yara yara....
karışıp sulara delice....
çok zor oluyor hesaplaşman....

bilmiyorum kaç gecedir böyle....
ayazı vurarak yüzüme....
hem yürüdüm hem ağladım pişman....
uyku girmedi kaç gece gözüme....
belli ki uzun sürecek vedalaşmam...

her şafakta dağların ardından....
doğsa da güneş inadından....
ben dalıp giderken uzaklara....
ısıtsa içimi azda olsa en azından....
böylesine kendimle savaşmam.....