Yürüyorum Şiiri - Aynura Dincer Ak

YÜRÜYORUM

Uzun bir yoldayım gözlerim kapalı yürüyorum.
Defalarca kalktığım idam sehpasının vefasını kokluyorum, korkuyorum ama
yürüyorum.
Tuttuğum soğuk elleri hissediyorum avuçlarımda, boynuma dolanan nefesler ile
yürüyorum.
Dinlediğim hikayeler vardı, acı hikayeler hatırlıyorum, hatıralar ile yürüyorum.
Kapısına oturduğum teyzenin; yüzüme kapattığı kapı geliyor aklıma, beklediğim
kapı eşiklerini anımsıyorum yürüyorum.
Bir tren rayının üzerindeyim, tökezlesem’de yürüyorum.
Kahve uzatıyor içlerinden, içimizden biri, ben çay severim deyip ziyadelerimle
yürüyorum.
Gözlerim kapalı, yürüyorum.
Dinliyorum ama duymuyorum.
Bunların bir önemi yok ben yürüyorum, herşeyin farkında olarak yürüyorum
üstelik.
Birazdan mola vereceğim , yorulmadım sadece yürüyorum.