Eskisi gibi aldırmıyorsun, başladığı gibi bitiyor gün/
ürkek kısraklar gibi koşarak karanlığın içinden.
Sen hala düşler topluyorsun adresleri şüpheli ömrünün/
ıssız ve hazan vurmuş bahçesinden.
Aynı üslupla yazılmış şiirlerin verdiği bıkkınlık/
gibi, akşamı esmerliğiyle tanıyorsun artık.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
