Yürümek Şiiri - Muharrem Öztürk

Bir durup bir yürümek bilinmeze,
Ve bir telde yürümek cambaz gibi.
Yürürkende sakız çiğnemek bir yandan,
Bunlar benim kabusum sanki.
Yürümek dik durmaktır,ayakların üstünde,
Yürümek kendini bilmektir.
Bazen dalga geçmektir kendinle,yürümek,
Bazen de Soğuk bir çeşmeden su içmektir.
Yürümek,yürümektir aklınca,
Yürümek,kendinden geçmektir.
Yürümek bazen düşünmek,
Bazen de dünyadan vazgeçmektir.
Yürümek hem bir hayat felsefesidir,
Hem de hayatın ta kendisidir!