Yürü İstasyona Yürü Şiiri - Galip Aktaş

Bu çiçek bu saksıya yakışmadı.
İddia etmek mümkün mü aksini ?
Hepsini topla hemşerim
Tasını tarağını, çiçeğini, saksını
Topla bavulunu, yürü yorgun argın
Betin benzin solgun
Gönlün kırgın yürü.
Yürü ki başın dik olsun
Çadırın gök olsun
Yürü ki gözün tok olsun.
Son bir ardına bak.
Bastığın toprakta,
Son bir cigara yak.
Ömrünü çeke çeke yürü
Bağrını yaka yaka yürü
Vakitsiz horoz değilsin
Ama istersen
Yüzünü döke döke yürü.
İleriden sola dön, dümdüz git.
Ardına bakma daha, gece gündüz git.
Zemheride düştün yola
Bahar git, yaz git, güz git.
İste o vakit, istasyonu göreceksin.
Nice ayrılık sırtlamış vagonu göreceksin.
Öyle bir yürü ki
Kaysın dünyanın ekseni.
Tut vagonu, uzan boylu boyunca
Seril şöyle, bul iki sekseni
Yorgunsun.
Lâkin kapama gözlerini
Çok memleket geçeceksin.
Umutlanma,
Gittiğin yerden de göçeceksin.
Sağlam bas yere, sıkı dur !
Ekmediğin rüzgârın, fırtınasını biçeceksin.