Yurtsuzluk Anı Şiiri - Kenan Gezici

Manzara çok sonradan kaldı solumda.
Elde ne kaldı, yalızca hatıralı sevinçler.
Usul usul uzaklaşırız bizler yan yana.
Akıntıya kapılan iki demet gül idik.
Çok gerilerde kaldı bizi suya atanlar.
Umutsuz sevgileri bekleyişimiz yok.
Zaman bu kadar haydut çaldı hatıratımı.
Kıpır kıpır raks eder bulur sevinçlerimi.
Dünyanın bir ucu bulsak ne ki.
Yardım eden olur elbette ki.
Bilmediğim uzantılı günlerim var benim.
Söylenmişti bana bir zamanlar.
Unutturuldum ya da benden alındı.
Yakalanacaktır elbet kim bilir.
Yıkanacaktır ama, mümkün değil.
Çaresizlik en çokta beni yorar
Kara yürekler kap kara yüzler.
Aynada gördükleri ile alakası yoktur.
İnandık demek, öyle olduğuna inanmak,
Sadece bencilin yapacağıdır.
Kenan Gezici 25/07/2025