Yurtsuz Sancılar Mezarlığı Şiiri - Özlem ...

fısıltıya yeminliyse gök kubbe
varsın yırtılsın taştan gömleğin.
zaten yüreğine iki beden büyüktü..
çıkmaz bir yol ortasına
òylece sinmiş
onarılmamış çocukluğun.
doğurgandı gerçeklik
çığlıktan heybetliydi sessizlik
yüzünden kıl payı kaçan tebessüm
yüzünde onaylanmamış mutluluk,
yüzünde
kimse yoktu..
ellerin soğuk bir sokaktaydı
aldın ısıttım sandın
acımamıştı kalbin,
sızlayınca kanırttın kanattın
acıdı şimdi, yırtıp atarım dedin
at..
karıncalanır,
yokluğu sancılanır,
hadi at,
çıkmazsa acının lekesi,
senindir..⚘
.....özlem

haziran/üç