Yurt Sever Halkım Şiiri - Fahri Bulut

YURT SEVER HALKIM
Tüm aydınlar zindanda, kırık kanadım, kolum,
Gerçekleri söylemez, yasaklı haber dilim,
Yeryüzü cennetiyken, şimdi oldu cehennem.
Tekrar cennet olmadan, Haktan dileyim ölmem,
Vah benim çok sahipsiz, kaldı gör cennet ülkem!

İstila ye uğradı, dört bir yanı, köşesi,
Yurttaşlarda kalmadı, yurtta yaşam hevesi,
Korku, baskı, hapislik, çıkmaz tüm halkın sesi,
Yeryüzü cennetiyken, şimdi oldu cehennem.
Of benim çok sahipsiz, kalan Can Anadolu’m!

Hayvancılık ve tarım, birem birem bitiyor,
Tüm ata mirasları, yabancıya gidiyor,
Virane köylerimde, artı baykuş ötüyor,
Yeryüzü cennetiyken şimdi oldu cehennem.
Vay benim çok sahipsiz, kalan yoksul, aç köylüm!

İthal eder arpayı, kuru samanı bile,
Yaşam hakkı gasp oldu, aç, sefil çeker çile,
Hasret bırakıldılar, bağa, bahçeye, güle,
Yeryüzü cennetiyken, şimdi oldu cehennem.
Oy benim çok sahipsiz, yurtsuz, yuvasız köylüm!

Buğday, mısır ekemez, satın alır ekmeği,
Yiyemiyor süt, yoğur, balı ve yumurtayı,
Satın alıyor nohut, mısırı, mercimeği,
Bir tarım ülkesiyken, ürün satın alıyor,
Of benim çok sahipsiz, kalan Can Anadolu’m!

Rızazade, köy halkı her gün yaşıyor çile,
Milletin efendisi, şimdi edildi köle,
Ulusça muhtaç kaldık, metelik yok bir pula,
Yeryüzü cennetiyken, şimdi oldu cehennem.
Vah benim çok sahipsiz, kalan yurt sever halkım!
07.05.2025
Fahri Bulut Rızazade. İzmir sabahları…