Yüreksiz Şiiri - Feyzullah Evcil

** yürek(li)-siz**
kelimeler kifayet etmez bazen naifliği anlatmaya...
hele ki içselliği dersen!!
fırtına ya kapılmış bir ağacın yaprakları gibi,
kelimeler birbirinden kilometrelerce ayrılır....
**
içselliği: bir tek gözler anlatır,
bakışlarındaki sevecen pırılıtılarla,
bir sübyan saflığında bakar,heleki seviyorsa.....
kızan yüreğidir çünkü o..
içten-se o bakışlar.....
inler bakışlar,
bakılanın yüreğinde....
**
kanı bitmişse yüreğin:
sözler,kelimeler agızdan çıkar çıkmaz patlar yokulur ..
baş eğiktir..
belkide yürek-siz'in başı kilometrelerce yerin altındadır...
kavsak bir ağaç kokusu duyarsınız,
kelimelerde...
zaten dil paslıdır.....
kalaycı ilyasta tutturamaz kalayı üzerine..
nişadırda kifayet etmez...
pas dil'in zilliyetine geçmiştir...
**
seviyorsa naif yürek,
bakışlarında iz bırakır...
asırlık çınar ağacı kadar heybetldir..
dimdiktir..
bir uçurtma kadar hafiftir...
en şiddetsiz rüzgarla bile havalanır gökyüzüne...
yıldızlardan gökyüzü yapar kalbine...
pervanede dolaşır sedası
her daim ,
seni seviyorum diye......

Feyzullah evcil.