Yürekle Söyleşi Şiiri - İmdat Gümüş

Kırma gönül testimi zaten her gelen vurdu
Yâr kapısı belleyip senin durakta durdu
Sevdamı haber alan okyanuslar kudurdu

Can evinden vurulmuş asırlık yasta mısın?
Seferden dönen yürek yorgun mu hasta mısın?

Hiçbir yerde arama öz ruhundan beni der
Sensiz yapamıyorsam sanma ki her şey kader
Kendime yaban olup sen olduğum mukadder

Gurura secde eden o ihtirasta mısın?
Seferden dönen yürek yorgun mu hasta mısın?

Ağır yaralar aldım aşk denilen bu yolda
Görmez gözün dünyayı canana tutsak ol da
Kanıma kar beyazı ah o düşlerle dol da

Sırrımı anlayacak derin ihlâsta mısın?
Seferden dönen yürek yorgun mu hasta mısın?

Gün gibi doğ üstüme karanlığım boğulsun
Yıllardır yanan bu ten vuslatınla soğusun
Bana bir ümit ver ki bükük boyun doğrulsun.

Türlü oyun oynanan dipsiz kumpasta mısın?
Seferden dönen yürek yorgun mu hasta mısın?

Ne tez unuttun yaran verdiğin o sözleri
Duman olur uçarım kapama can gözleri
Menzilsiz kurşun oldum çek ciğerden közleri

Arkadan hançer yemiş zehirli tasta mısın?
Seferden dönen yürek yorgun mu hasta mısın?