Ben yorgunum hayat değme bana
saçlarım beyaz beden paramparça
hayat durmuş direniyor inadına
yürek yaralı ağlayan ağlayana
gözüm yaşlı çocukluğumu düşledim
rüzgar çarptı karanlığın kuytusunda
boşunamı haykırdım bunca zaman
sen yoksun beden yorgun ben ölü
gece vakti sokaklardayım
yıldızlar kör düğüm
deniz kokuyor sokaklar
ben seni özlüyorum
gözlerimde uyku seli
ellerim titrer
gücüm yok konuşmaya
rüzgar yorgun gece yorgun ay yorgun
sözüm yok bulutlara
sokakları adımlıyorum
anılarım sessisliğimde gizli
yüreğimde düşen düşene
karanlığın gölgesi vuruyor güneşe inat
sanki hüzün var baş ucumda
dudaklarımda özleyiş haykırıyor
toprak yorgun beden yorgun ben ölü...
Hüseyin YANMAZ
02/06/2016
Kayıt Tarihi : 4.6.2016 10:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!