Deli kızın biri istemezmiş kimseyi
Evde kaldı derlermiş kolu komşu 
Ne bilsinler yuvadan ayrılmak istemediğini 
Ne bilsinler korkularını, aklından neler geçtiğini 
Ayrılmak istemedikleri bilmedikten sonra
Ne bilsin elalem sevdikleri bilmedikten sonra
Çok korkarmış deli kız gittiği yerde ya sevilmezse diye
O yüzden ayrılmak istemezmiş hiç yuvadan
Bildiği yerde sığındığı limanda kalmak istemiş hep
Fakat dinlememişler, anlayamamışlar
Git demişler uç artık yuvadan 
Kur sende yuvanı, yaşını başını aldın 
Kırmışlar yazık, bi çare yüreğini 
Inciltmisler deli kızı en sevdikleri
Düşmüş kocaman bir boşluğa
Yapayanlız hissetmiş koskoca dünya da
Sığamamış sevdiklerinin yüreğine sanki
Bir kalbe kaç kişi sığabilir ki
Tek fazla Deli kız mıymış acaba
Deli kız kız gitmiş uçmuş yuvadan
Herkes mutlu, hayırlısı oldu diye
Hep korktukları mı gelir insanın başına 
Geri dönse dönemez, kapamış kapılar 
Daha başında başlamış sorunlar
Ne yapsın kime desin kime anlatsın 
Sanki herkes kör sağır bu dünya ona dar
Anlamış susması lazım çünkü herkes böyle mutlu 
Yüreği paramparça gözlerinde hep yaş
Sahte gülücükler yayarken etrafına mecbur
Sadece engel olmadığı birşey varmış 
Sahtelik yapamayan yapmacık olamayan
Sanki içinde yaşadıklarını ele vermek çalışan
Bir beden varmış sadece dürüst davranan
Çökertirmış kendini içindeki acıyı göstermek için 
Yüzünde oluşurmuş kırışıklıklar vücudunda ağrılar 
Kayıt Tarihi : 25.3.2023 01:43:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Kendi kararları ile değil, sevdiği, sevildiği için evlenen, evlendirilen …….
Kalemine sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)