Çocuk., yürek kafesinden çıkardığı her kuşun kanadına ayrı-ayrı henüz tanımadığı., ne anlama geldiğini bilmediği sözcükleri yazarak havaya salıyor ve arkalarından el sallayarak onları yarınlara yolcu ediyordu...
Bahçesindeki yüksek duvarların arkasına., zincirlerin-parmaklıkların-kilitlerin arkasına… Henüz tanımadığı özgür ve aydınlık yarınlara …
. ,
İçeriden annesinin sesi geldi... :
--- Üşüteceksin., çok soğuk., hadi gel içeri., hava da kararacak zaten…
Evet., hava gerçekten soğuktu… Dalların bahar çiçekleri açmasına rağmen hava hala çok soğuktu…
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta