Yürek arası,bol acılı sevdaydı,bizim sevdamız.
Birbirine karışırdı göz yaşlarımız.
Bandırıp,bandırıp özlemleri göz yaşımıza,
Bastırırdık acımızı...
Her anımız nimetti.Sofra bezine dökülen kırıntılar gibi,
Islatır kalbimizin parmak uçlarıyla,toplardık tek tek.
Ama ne hikmetse doymak bilmezdik.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.