Yürek Ağrısı Şiiri - Sadettin Deren

Seni yaşamak sensizken
En çok bastırdı,ezdi yüreğimi.
Madem vardın,neden yoktun?
Ruhsuz bir bedendim,çengellerde asılı kaldım,
Al beni artık,al beni kurtar.

Sanki büyüyor kahkahaların yokluğunda,
Atardamarımda kan yok görmüyorsun,
Denizanaları yiyorlar tırnaklarımı,
Ellerim bir dal arıyor tutunacak yetiş artık,
Zavallı dudaklarım seni kanıyor bir umut,
Bir güvercinsin uzaklardan bana kanat çırpan,
İliştirilmiş bir çiçek sanki saçlarında,
Nakış-nakış ağrıyan yüreğim.