Gözlerinde bulduğum bir deniz var, dipsiz ve derin,
Orada boğulmayı arzuluyor her bir hecesi siirlerimin.
Seni sevmek, bir eylül akşamı esen rüzgar gibi, serin,,
Dokunduğu her yere derin izler bırakan, durmadan dinlenmeden.
Benim derdim başka şey değil ki sensin,
Seninle soluklanmak, seninle var olmak sensin benim evim.
Bir çıkar umudu değil, bir beklenti, bir heves değil,
Sadece, saf, arınmış, dünyevi her şeyden tecrit edilmiş bir sen...
Ben seni sen olduğun için seviyorum, her zerrenle,
Her halinle seviyorum, Ve senin olan her şeyinle,
Gözündeki kırışıklık, sesindeki titreşim, ruhundaki keder.
Seni seviyorum diyerek senden menfaat çikarmak değil derdim,
Ben tacir değilim ki, kar gözeteyim,sevdama paha biçeyim,
Sesini, ruhumu saran o meltem gibi nefesini seviyorum,
Her fısıltında yankılanan bir melodi, Hayata dair içli bir şarkı.
İçime çektiğim her zerresinde dirilen, nefesini seviyorum,
Kapısında beklediğim o kutsal mahrem mabedi, Yüreğini seviyorum
Seni istiyorum yerine de kullanmıyorum seni seviyorumu,
Bu öyle bir heves değil, bir geçici arzu, bir anlık haz.
Ben seni harbiden seviyorum, iliklerime dek işledin,
Her hücremde yankılanan bir yankı, bir bitmeyen ayaz.
Kandırmak için gönlüne süslü tuzaklar kurmuyorum, inan,
Ne cilalı sözler, ne sahte vaatler, ne de kör bir sevgi.
Seni seviyorum la, çok özlüyorum la, bunlar sadece birer bahane,
Aslında her söz, içimde yanan ateşi örtmeye çalışan birer perde.
Ben seni dümdüz seviyorum, eğrisi büğrüsü olmadan,
Bir çocuğun masumiyetiyle, bir yaşlının bilgeligiyle, anadan üryan,
Uzaktan seviyorum seni, kırmadan, dökmeden, incitmeden,
Bir rüya gibi, dokunmaya korktuğum, bitmesini istemediğim bir şiir gibi,
Ve o kadar çok seviyorum ki, senle yan yana gelmekten korkuyorum,
Varlığınla erimekten, yok olmaktan, bir damla suda boğulmaktan.
Biliyorum ki yakınlık yakar canları, aşırı sevgi kör eder gözleri,
Ben senin gölgende kalmak ve durmadan sadece seni izlemek istiyorum,
Uzun lafın kısası, ben senin varlığını seviyorum,
Bir güneş gibi doğuşunu, bir ay gibi batışını seviyorum,.
Seninle olmak, seninle nefes almak, seninle gülmek değil,
Sadece var olduğunu bilmek, bu bana yeter, bu mutluluğuma sebep.
Senin sessizliğin bile bana gün görmemiş binlerce şiir yazdırır,
Yokluğunsa, içimde dinmeyen bir fırtınanın başlangıcıdır.
Senin gölgende yaşamak, senin ışığında parlamak istiyorum,
Bu aşkın sonu yok, bu sevdanın tarifi yok, ben seni işte böyle seviyorum...
Kayıt Tarihi : 19.6.2025 12:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!