Yüreğinden Koptu Şiiri - Hanife Akgün

güzeldi gözleri ya hüzün içerirdi bazen,
ağlardı kimi zaman titrerdi elleri,
korkardı karanlıkta değmeyin derdi,
en çok koşmayı severdi koşunca derdi kederi giderdi,

en güzel günlerini geçirmişti onunla,
oda gitmişti bi başkası kolunda
oda gitmişti ya dünya daha ne işe yarardı
istemezdi ne başarı ne çiçek hayat yolunda,

yüzünde en çok gamzesini severdi
aynada en çok kendisine gülerdi
dünyaya herkes geldi, ama bir tek kendi vardı
sevince güneşi dokunmak isterdi

bilir misiniz dostlar bu kişi en çok kedileri severdi