Ömür denen canlılık alametinin,
Mevsimsel son yazını yaşayan deli gönül!
Kuru yaprak misali tutunduğu hayattan,
Üfleme misali esen bir rüzgarla,
Ha koptu ha kopacak derken,
Bir bahar esintisiyle,
Canlandı, su doldu damarlarıma.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta