Yüreğime Düşen Kor

Mutluluk, kaldırıldı soframızdan ansızın
Vuruldu umutlar gönlümüzün arka bahçelerinde
Kuşlar da gitti, senin vedan gibi sessizce
Bir sabah yeli aldı götürdü ne varsa içimizde

Oysa bir zamanlar, gülüşler serilirdi soframıza
Bahar kokardı akşamüstü rüzgârları
İçimde tomurcuklanan bir umuttu gözlerin
Şimdilerde yüreğime düşüyor o kor gibi sözlerin

Yalnızlığa sarılı bir mendil bıraktın elime
Ansızın söndürdün şehrin tüm ışıklarını
Şimdi bir kuş misali, kanadım kırık uçuyorum
Gözlerimde sen, yüreğimde hicran, gidiyorum...

Babama...