Yüreğimdeki Esaret Şiiri - Mustafa Göktekin

Bir sürü kör adamlar oyun derdinde iken
Fakirin olmazları, yüreğe battı diken

Gözlere katran sürdü dünya sevdalıları
Bir kazanda piştiler güya kavgalıları

Dört yandan vurdu bize milletimin düşmanı
Ayırmadı vururken ne zayıfı… Şişmanı

Yerle bir oldu bütün çoluk çocuk milletim
Sahiplerim toprakta milletim kaldı yetim

Gözünü diktin dağa dağdan mı gelir sahip
Yine boynuma geçti uyuyunca yağlı ip

Yıllarca koşup durdum bir yeşil ot peşinde
Ben “bende” olup gezdim, düşmanımsa işinde

Gözyaşım pınar oldu aktı ovaya bütün
Yaram kangren oldu doktorum bastı tütün

Sarılmadı yaramız uzandık kuru yere
Su beklerken kuruduk! Netice? Kuru dere!

Her seferde aldandık her zaman yaya kaldık
Çoluk çocuk birlikte derin hülyaya daldık

Ceketimin cepleri başka cepken de kaldı
Ben kazandım yıllarca varımı eller aldı

Vaatle kandırdılar yıllar yılı bizleri
Boş yere süründürdük taşlı yolda dizleri

Yeter artık diyelim başımız kalksın göğe
Ömür tüketmeyelim ulaşmak için köye

Yükselsin ahlak töre ana ata bilinsin
Yüreğimden esaret çamur izi silinsin

Mustafa Göktekin