Yüreğim Yangın Yeri

Yüreğim yangın yeri, biliyor musun
Boğazımda yumruk gibi yaşanmayacak yıllar
Ömrümüz ne garip, değil mi bitiyor
Canımı benden alıyor bu kasvetli yağmurlar

Yamaçlarımda erimeyen bembeyaz karlar
Donmuş esvabımı başkasına versinler
Sesimizdeki o umut dolu tınıyı
Sükûtumuzla kara toprağa gömsünler

Nedenlerle geçti ve bitti ömrüm
Toz tanesi kadar bir şey bulamadım
Tek seni buldum; zamanında yanaştım
Gönlün beni görmeyince tenhalaştım

Artık hiçbir ses çağırmıyor adımı
Dönüşsüz bir bilet kesti bana kader
Ruhumun son harfleri döküldü o gece
Kelimelerim artık, kanayan birer hece.