Yüreğim sakladığım bayrak

Kap kara bir bahardı
Sesi kavimleri ortadan kaldıran çığlık gibiydi
/Kavimlerin belki suçu vardı
Ama benim ben olmaktan başka suçum yoktu/
Bu çığlığın ne olduğu bilinmezdi
Yaşanılmadan
Yağmuru bile çamurluydu
Bu garip mevsimdi
Çokça haindi

Yemyeşil ağaçlarıma
Rengârenk çiçeklerime
Canım kokulu ıhlamurlara
Zifiri bir gölge düşmüştü

Issız ve sessiz yoldan
Geçerken
Kendimizden de geçerdik
Kimi zaman çocuktuk
Kimi zaman yalnız
Çokça yalnızdık
Kimse anlamazdı
Kalabalıklarda
Dışım insan görürdü
İçimse ölene kadar hasretti sanki

Bırakıp gitsek mevsimleri
Bırak adımızda kalmasın geride
Yepyeni sonsuzlukta
Adımları saymadan yürüsek
Küskünlüklerimi
Üzüntülerimi yarıp çıkarsalar yüreğimden
İçimden hiç konuşmasam
Ölümüne sussam
Dar karanlık soğuklarda
Ay ısıtsa odamı
Bulabildiğim en dar çatı arasını
Kendimi sığdırsam

İhanetin şimşeği
Üzüntülerin kalesine vururdu
Arkanı dönmene gerek yoktu
Doğuştan hançerliydim
Teslim olmazdı gönlüm
Susardı
Bir başka tiyatro oynardı
Sonu belli olmayan
Kınalı bir oyundu
Sonuna kadar yalandı
Bıkmamıştı herkes
Bu yalancı gerçeklik denilen şeylerden

Sabırsız çiçekler
Yaban ellerde açardı
Gelense kapkara bir bahardı
Bir terslik kokardı
İçim solardı
Bu mevsim adam olmazdı
Kahverengiler yalandı
Kırmızı çok uzakta
Başka yüreklere düşmekteydi
Uzaktan teslim edilecek ömre gülümserdi
İçim titrerdi
Göz göze gelince
Ağlardım utanmadan
Kendi düşünce kalabalıklığımda
De hadi alın artık beni derdim
Duyan vardı
Beklemek çok zordu

Gitmezdi bu mevsim
Saklardı kendini
Bir hain gibi
Kıyıda köşede
En umulmadık zamanda gelirdi
Ne gelişi
Nede gidişi bilinmezdi

Hiçbir şarkı
Hiçbir şiir
Tam olarak beni anlatamazdı
Bir buruk akardı gönlüm
Hiç durulmazdı
Bulanıklığında
Bir ömür saklardı
Gittikçe acıtan
Hatırladıkça ağlatan
Sabırdan taşları çatlatan

Bir kavganın ortasında
Son öldüren darbeyi beklemekti
Susmak sabretmek
Olmadığın bir oyunda
Zorlama bir roldü
Yapışmamıştı kahpelik yüreğime
Sırıtırdın ortalarda
Olabildiğince yalnız
Olabildiğince bezgin

Bu kalede düşecekti
Bu yürek asla düşmeyecekti
Çamurlar içinden
Güneş imparatorluğunu kuracaktı
Yüreğim sakladığım bayrak
Sonunda beni çepeçevre saracak
Götürecekti cennetine
İşte o zaman
Yüzüm ve içim
İlk defa gülecekti