Yüreğim Parmaklıklar Ardında...

ne anlaşılmak istiyorum
ne de, anlamanı bekliyorum senden
içimde koca bir volkan kaynıyor
gözlerimde heran akmaya hazır
bozbulanık seller
bırak sorma hiç birşey
deşme yaramı, kanıyor
yüreğim, parmaklıklar ardında kaldı
yüzüm güneşe hasret
sabah olur mu, bilemiyorum...
güneş doğar mı,
karanlığı biter mi gecenin
umutsuzluklar içindeyim, görüyorsun
nasıl mevsim hazan oldu?
neden gündüz gece oldu?
isyan değil lakin, anlamıyorum
prangalara vurulmuş bedenim
kaçıp kurtulamıyorum
esirim avuçlarında, çoktan mahkumum
bahar yeniden gelecek mi, bilemiyorum...