Bir avuç çamurdur insanın özü,
Özümüz bu demez, üstünde zıplar.
Hoyratça yaşarken kızarmaz yüzü.
Yıkımı zararı dünyayı kaplar.
Üstelik kibirli burnu havada,
Bir tek kendi yaşar sanki doğada.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta