Herkes koşuyordu
Kiminin yönü aydınlığa
Kimi karanlığa
Kimse bilmiyordu
Karşıda ne var
Bağırdım arkalarından
Dişime dolgu için
Dişçiye gitmiştim
Acımı dindirecek ilacı yoktu
Ama dolgu yapması gerekiyordu
Ben
Onun elinde esirdim
Dışarıda
Bahar havası vardı
Gerçi
O nunu için
Gece de gündüz de
Farksızdı
Hep boğazımı düğümledin
Hep düğümlü bıraktın
Aslında biliyorum
Sen bunu
Canım çıkmasın diye yapıyorsun
Karmakarışığım ben
Bir yanım zeytin dalı
Bir yanım güvercin
Uçarım kimi zaman
Kanat germek için
Kimi zaman
Bu gün
Kafamın ağrısı
Hiç dinmedi
O na bir şey soramıyorum
Aslın da
Papatya,yaprakların n'oldu
Neden şimdi hayallerimi kurdurmuyorsun
Neden yapraklarını saydırmıyorsun
Negüzel di eskiden
Kopar bir papatya
Say...
yukarıda görülen
Bu şiir in başlığı
Hemen (bu nedir) diye
Düşündünüz değil mi
Ben size bir ip ucu vereyim
Hani gece vakti
Ey büyüklerimiz!
Ne yaptınız bizim icin?
Özgürlük mü verdiniz?
Kültür mü verdiniz?
Anaların ağlamadığı
Ve çocukların
Göz Renkleri
Göz Renkleri
Yesil dediler...
Mavi dediler...
Hep göz renklerini övdüler.
Halbuki düsünüyorum da
Ne fark eder ki
Gözun su yada bu renk olusu
Aramadiktan sonra aydinligi
Delemedikten sonra
KARANLIGI...
Yunus Isikoglu
güzel mesajlar var şiirinizde. insan düşünmeden edemiyor, 'acaba biz ne verebileceğiz? '
tebrikler..