Sihirli sözcüklerle atışır geceyle gündüz.
Nazlı, çelimsiz aşkları yaratırlar döngüler halinde.
Ve benden hesap sormak ister saniyelerin
Kara kılıç savuran anaları.
Bacamda iki kırmızı gül,
Kapımda iki dirhemlik kar adam,
Bir şarkının körlüğü geceyi utandırır
Bir beste anlatamaz kıyıya vuran resimleri
Bir şiir intiharı nergislerle kandırır
Bir söz yıkar Eftalya
Leyla için söylenen bütün isimleri
Kademeli ve ipi jilete bağlanan bir şehrin cesedi yıkanıyor demektir.
Gezegen boşluğundaki minik elleri ne bir mahalle hatırlatabilir,
Ne de bir sokak köpeği anılarını geri getirebilir.
Kara kedilerin patilerinden soysuzlar girer şehrin varoşlarına,
Bizse dar sokakların belasına uğrayan
Ve dilimizde bütün kadınsı haliyle yaşayan tütünün bestesine yazılan son notaydık.
Satır başında zaman nefes kadar çabuk
Sigaramın babı cehennem kadar sıcak
Hayallerim şeker dağıtan çocuklar gibi utangaç
Son mektubumun günahı gözlerini bekliyor olacak
Ne kadarda zormuş maskeli balodan kırmızı bir gül çıkarmak
Kırık salıncakta mehtabı seyretmek
Yıldızlardan başımıza bela bulup
Derman için hilalden af dilenmek...
Ey karanlığı yüreğime destan eden peri
Gündüzlerim çalar çocukların hayalini
Ki ben
Yarım kalan dizelerin bakışları
Yarım kalan bardağın haykırışları
Yarım kalan göçlerin hıçkırıkları
Fısıldıyor ölü şehre gerçekleri
Ve yeminlerin ağırlığında eziliyor gerçeklerin şehri
Bir avuç sigara dumanında uyanıyor hafiflerin gerçekleri.
Gökyüzünü akrabaları ve yıldızların çocukları...
Siz şimdi hayatın kamış kokan dudaklarında
Bana yeminlerde bulunursunuz.
Siz hançerimi kargaların tüylerinde uyutursunuz,
Siz gövedemi kemanın tellerine dayayıp
Dilimden kamet beklersiniz,
Eftalya
Hayat, kara güvercinlerin mavi gözleri gibi tırmalar yüzümü
Sesim yankılanır bulutların yeşil konaklarında
Kaybolur resimlerde taş yürekli adamlar
Kaybolur kızılcıkta Musanın asası
Unutulur hançer perilerin şarap kokan yanaklarında
Eftalya, ay zifiri hastadır bu akşam
Başı nahoş serseriyim dururum sokakta
Vakur, asil sessizliğinden yanar simam
Karalar kızılı bekler beyaz durakta
Eftalya, ay zifiri hastadır bu akşam
Ayanicola yanıyor dramatik kareler eşliğinde,
Şehrin ipe sapa gelmeyen asaleti ve bir baltaya sap olamayan gecesi travmatik çocuklarını salar üstüme.
Ben çekici çiğneyen teyzelerimin kuşkularını,
Allaha romantik kullara faşist amcalarımın sakallarını iğretilemekle sarhoşken
Şehrin kara yazgısıda aynı ihtirasla yeminime kefen arıyor
Söylesene Eftalya aşka dair yazılanları hazmetmek neden bu kadar zor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!