ne hayatı ?
Ölmeseydi çocukluğumuz belki gülebilirdik
Solmasaydı çiçeklerimiz cennet bahçeye gömebilirdik
Yeryüzünde günahsın bir kul olabilirdik
Döndü dünyam tersine nefse şeytan olduk
Ayıramadık hayır ile şeri battık dibe
Ahmak insan oğlu unutamaz küçük bir ayrıntıyı
Ahmak insan oğlu temizleyemez aklındaki kırıntıyı
Ahmak insan oğlu alışır bırakamaz gereksiz takıntıyı
Uslanmaz bu fikirler engellemez berhavayı
Açtık gözümüzü adem havva oldu başımız
Ahım çoktur anlayana
Sözüm serttirdir dinleyene
Yıllardır kul hakkı yiyenlere
Toprak atın gözükmesin
Milleti böldüler ikiye
Selam salın uzaklara belki duyar gelir
Gösterin üç beş fotoğrafımı belki acır gelir
Hissettirmeyin onu bana öfkem diner rıza verir
arafta kaldım yine belki yaradan bir karar verir
Amatem geçti koca günlerim rutubet içinde
Tırmalar beynini hergün eski anılar
Süslemez artık rüyanı başka kadınlar
Umudu yitirdiğin an başlar acılar
Doktor? Hoca? Alkol? hangisinde çare ?
Es gürle haykır çare mi ?
Denize döktüler suyu iki tohum yeşertmediler
Akrabaya verdiler makamı hak sahibine yedirtmediler
Yılladır karlı yolda iz bile belli etmediler
Tav oldu millet iki secdeye Allah affetsin
Kaynadı kazan zengin içti çorbayı
Kötü insanlar olmuşuz hepimiz
Doğruyu yanlışı hesap etmeyen insanlar
Acımasız insanlar olmuşuz hepimiz
Haklıyı haksızı ayırt etmeyen insanlar
Yalancı insanlar olmuşuz hepimiz
Kara bulutlar sardı yeniden havayı
O son bulmayan ıssızlık başladı
O derin denizlerde gördüm ilk defa karayı
O gerçekleşmeyen hayaller başladı
Bir meltemde düştü yaprak elime
Parçalanmış herşey savrulmuş gitmiş
Tükendi artık kelimeler yaş olmuş yetmiş
Şu dünyada ne cefalar çekmiş
Unuttum gitti sormayın
Aşk mı oda geldi başa
Bir sabah ezanında çınladı kulaklarım
Acaba edilen dua ben miydim
Koca gök gürültüsünde açıldı gözlerim
Bu şiddetin nefreti sebebi benmiydim
Tozlu rafta bekleyen kitapmıydı kaderimiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!