Yunus Akkale Şiirleri - Şair Yunus Akkale

Gülistanda gül kadrin bilmez oldu
Goncası açmadan gülleri soldu
Mahşer günü yeryüzünde kuruldu
Ayırma sevdama kavuştur ne olur

İnsan isen eğer gel sözünde dur

Kurtlar göç eder, bin yıllık dağından
Tavşanlar çoğalır, tazı nerede
Her türden renkleri var, gül bağından
Tertemiz duygu, beyazı nerede

Yanar ateşi, su söndürür dışı

Müminin çokluğu övünç sebebi
Rızkı Hak’tan azametle karşı karşı
Çalış ter dök, güzelleştir edebi
Müminler merhametle karşı karşı

Evvel itler çanakta yerken yalı

Canda canan kıskanırda aşkını
Kervanın kondur kal diyesim gelir.
Bir damlasından sel olur taşkını
Yine yurduna çöl diyesim gelir.

Bağdat ırakken sılası ıradı

Durma haydi yürü kavuşsun ara
Yol iki yöne gider kul ne yapsın
Özlemler ortada kalbinde yara
Kök gövdeden ayrılır, dal ne yapsın

Dua Hak yolunun rahmet iklimi

NEYİME BENİM

Servete, paraya hürmet duyanlar
Servete selam ver, neyime benim.
Yazıyı sondan tersin okuyanlar
Kitaplar yazılmış, neyime benim.

Bulmak gerekirken dosta güzeli
Pireden bir deve satmak neyine
Kördüğüm olmasın gönül engeli
İlmikte ucun aratmak neyine

Yoluna gül serdim hatırı yere

Aç öl de oturma namert sofrasına
Bir gün gelirde canda illet olur
Tuz dökme yiğidin gönül yarasına
Tağ içinde bir dert, akıbet olur.

Özün terbiye et, düzenle dışı

Arsızlar deryası reklam var böyle
Güvenme sözüne sır olur yarın
Batağa batıyor bu nesil şöyle
Üç buçuk soysuzlar pir olur yarın

Evde bir fitne bekleme sadakat

Ey! Hükümran
Ezelin ebedin nurunu
Söndürmek haddine mi kulun
Hırs mevki itibar uğruna
Dolarsa muhannet suyu
Çürük bendine mi kulun