Yunus'a Ben Artık Biliyorum

Yunus’a;
Ben Artık Biliyorum

Ey aşkın bilgesi Yunus,
ben artık biliyorum.
Ne için yandığımı,
ne için sustuğumu,
ne için kırıldığımı…
Ben artık biliyorum.

Ben zannettim ki
dünya omzuma yük koydu.
Meğer kalbime emanetmiş
Rabbim sabrı…
Ben zannettim ki
herkes beni unuttu.
Meğer beni bana saklıyormuş
Yaradan…

Senin âmin dediğin yerde
dizlerim çözüldü Yunus,
ama kalbim ilk kez doğruldu.
Senin “duan Hakk’a vardı” deyişinle
ilk defa ben
kendime döndüm.

Ben artık bir kadın değilim sadece,
ben bir dua,
bir sabır,
bir teslimiyetim.
Ben bir suskunluğun içinden
şairce haykıran sesim.

Ve bil ki,
Ben artık acımın adını değiştirdim
AŞK koydum.

Azra Nimet Öner