Yüksel Osman Şiirleri - Şair Yüksel Osman

Gel hayatı resmedelim
Bir tuvale
Gün be gün
An be an
Ve de zaman
Hangi resme bakalım

Sana seslenmek ne hoş ey nebi
Seni hislenmek ne hoş ey nebi

Varlığımız sana fedadır ey nebi
Varlık sana feda sezadır ey nebi

Ayıran yollar, birleştiren yollar
Yar deyince akla gelen yollar
Ümit dolu, hüzün dolu yollar
Yar deyince akla gelen yollar

Dostlar! Yardan uzak, bağlıyım ben

Bugün yine bir mevlit kandili
Seni andik...
Dillerde, mahyalarda sen vardin,
ve semalarda
Duygulara düşünceye kısmet
Duygularımız yüklendi mukaddes yüklerle

Seni hissetmek için ne lazım
Bir mevhibe… Bir ihsan…
Bu hissi algılamak için de
İstek lazım, şuur lazım, bilgi lazım

Seni idrak etmek için ne lazım

Işık hem güç hem kuvvettir
Eşya onunla görünür
Hayat onunla okunur
Ümit onunla belirir

Işık bazen sembol bazen de nur

Yine fırtına, gökler kavuşuyor
Ne gam ben ışığa biat etmişim
Zift kesse de karanlıklar
Ne gam ben ışığa biat etmişim

Hakikat şu, her şey devridaimde

Sahilde oturmuş çay içiyorum.
Sen kah bir dalga olup bana geliyorsun
Ben de sana koşuyorum.
Kah bir meltem olup bağrıma esiyorsun Ben nefesini hissediyorum. Kah da bir yağmur damlası olup çayıma düşüyorsun Ve ben gözlerimi kapatıp seni içiyorum.

Neden ne olursa olsun
Öfken galipse körsün
Bırak herşeyi dursun
Öfken galipse körsün

Pişmansın neye yara

Koşturarak atı
Koştum doğu batı
Gemilerim battı
Sen gittikten beri

Hizmetti sende naz