Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Öbek öbek öbek
sepet sepet sepet
buket buket buket
çiçek çiçek çiçek
her yer çiçek

Yazarken ne düşündün bilmiyorum ama
ben olsaydım ben de öyle yazardım
belki bir kurmaca belki
yanı başında bir dram
bir roman
önce hiç ciddiye almadım

Sen bir kavganın iki yanıydın
seven ve sevilen
uyanmalıydın
çalınırken kalbinden ayrılık şarkıları
dönen sen olmalıydın
sen omalıydın

Usul usul büyür sevdalar
umutlar aheste

insan sevdiğinin gülüşünü arar
suyun akışında

Olsaydı duvarda bir eski fener
ve belki sandıkta paslı rovelver

paslanmış bir kaç parça eşya
tavanda boydan boya örümcek ağı

Buluşmaya bir gün kala
ah kalbim pıt pıt la la la

başımda püsküllü belâ
hiç bir şey olmamış gibi
ah diyor ki alles klar

Pencerenin önüne güneşlensin diye
serilmiş bir mitil

çişli bir çocuk yorganı

yorgun İstanbul

Yüreğimin gözü seğiriyor
gelecekmiş gibisin
yoksa gelecek misin

yine yollara döküldüm
evlere sığmıyorum

En melankolikti yağmur
Eylül Ekim hasadı
tam da Eylül Ekime hamile kalmışken
karnı burnunda

susturucu takılmıştı o sıralar evlerin namlusuna

Bak söylüyorum son defa
aşk ne ki kaldırsak rafa
ağır ödeniyor bedel
ne git diyorum ne de gel

yine gözyaşlarım sel sel