YÜKSEL KOÇ.
Gurbetçi Ozan Yüksel Koç 1957 yılında Yozgat’ın Sarıkaya kazasının Hisarbey Köyü’nde doğdu. İlkokulu köyünde okudu. Ailesinin maddi imkânsızlığından dolayı, çok istekli olmasına rağmen okuyamadı. Ama okuma hevesi içinde bir ukde olarak kaldı. Kalabalık bir ailede çocukluğu sefalet içinde geçti. İlkokuldan sonra köyünde üç-dört sene çobanlık yaptı.1974 yılında Ankara'ya gitti böylelikle ilk gurbet hayatı başlamış oldu. Sıhhi tesisatçı çırağı olarak inşaatlarda çalışmaya başladı.1980 yılına kadar ...
ANADOLU’MDAN
Bir haber geldi Anadolu’mdan
Baba ocağından, ata yurdundan
Gözleri nemlenmiş, garip anamdan
Yetti be hasretin oğul gel diyor.
YAŞLANINCA ANLARSIN.
Gider bu gençliğin kalıcı sanma
Yıllar geçip yaşlanınca anlarsın
Yalancı bahardır sakın aldanma
Hazan vurur güz gelince anlarsın.
ARŞA DAYANDI
Çok gezdim dolaştım gurbet ellerde
Ansızın yollarım boşa dayandı
Bir başıma garip ıssız çöllerde
Gam kasavet dertler başa dayandı.
AYŞE
Bir sabah rastladım çeşme yolunda
Bakışları hüzünlüydü Ayşe’nin
Bakraçları ağır düşer kolunda
Genç yaşta bükülmüş beli Ayşe’nin
Bu sene doğduğum köyüme gittim
Mazimi orada buldum ağladım
Konu komşularla hasbihal ettim
Kimileri bezgin gördüm ağladım
İşte burda doğdum babamın evi
BACIM
Anamın kokusu sinmiş üstüne
Hasreti kokulu ıtırlı bacım
Yakışmış Nakış’ı gergef üstüne
Elleri örgülü hatırlı bacım
BARIŞMAM GAYRİ
Netsem neylesemde yaranamadım
Küstüm ben o yara barışmam gayrı.
Ne bir kıymet bildi nede bildirdi
Küstüm ben o yare barışmam gayrı.
BAŞIN GÖĞE Mİ ERDİ.
Gönül sarayımı, hoyratça yıkıp
Viran ettin başın göğe mi erdi?
Perişan halime dönüp te bakıp
Gülüp gittin başın göğe mi erdi?
BENİ.
İlim obam çorak idi
Gurbet ele attı beni.
Birkaç kuruş menfaate
Sevdiklerim sattı beni.
BENİ TANIMADI
Yıllar sonra kavuştuğum
Köyüm beni tanımadı
Adım adım dolaştığım
Yollar beni tanımadı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!