Hayatimin baharinda bir gul idim
Azar azar kopardilar
Dallarimdan yapragimdan
Simdi baska bahcelerde
Yetisemem ben yetisemem
Buyuyemem ben buyuyemem
Yaz gununde kis yasiyorum
Ömur mevsimi son bahar
Sensiz ne hallere dustum
Siyah saclarimda kar
Yuvasiz kuslar gibi kaldim sokkata
Dost bildiklerim dusman ciktilar
Goz yasim sel olup aktilar
Yaptigim secdeyi gunah saydilar
Inanma insanlara sakin inanma
Seni gul gibi koklamaya doyamam
Ellerin elimde dursun isterim
Su gibi icsem kanamam
Askin kalbimde kalsin isterim
Beni oksamana doyamam
Bu gunyada bir insan olan insan vardir
Birde insan olmayan insan vardir
Oysa bu dunyada insan olan insana rastlamak-
Mucize olsa gerek
Herkes para pesinde delicesine kosusturmakta
Birazda mutluluk icin,
Ben bu dunyayi cok sevdigim icin degil,
Sirf birilerine inat olsun diye yasiyorum
Yoksa benim bu kotuluk dolu
Bu fani dunyada ne icim var
Insanliktan eser kalmayan
Dort duvar arasinda yasayanlarin arasinda
Gozlerimden yaslar sel olup akar
Yuregimde firtinalar kopar
Askin kalbimde simsek gibi cakar
Hayatimin misrasini tek sana yazdim
Sarkilar yazdim hep senin icin
Dunya sensiz bana dar
Altindan bir kalbin var
Olacagiz bahtiyar
Guzel gozlu sevgilim
Carpar askla yuregim
Elime yaktigin kina
Hala duruyor ana
Uc ay oldu cikmadi
Muhtac ellerim sana
Hasret girdi gonlume
Ben ne asklar gordum sensizken
Yuregi sevgi dolu
Gozlerinde umut isiklari
Ben ne asklar gordum
Su gibi berrak
Gok yuzu kadar mavi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!