Yücel Şen Hazarca Şiirleri - Şair Yücel ...

Sana Dün Yolda Rasladım
Görmeyesin Diye Saklandım
Elinden Tuttuğun Bir Çocuk vardı
Sana Anne Diyordu Baktım Ağladım

Ben Yeşertemedim Ektiğim Tohumları
Güneşim Yağmurum Yok Oldu,
Gecem Gündüzüm Belli Değildi Kayboldu..

Bazen Satırlarıma Başlamadan
Cümlenin Sonuna Geliyorum

Gözlerle Bakıştık Kalpler Sardı
Garip Duyguydu Belkide Sırdı
Kim Kimi Kırdı, Kim Kimi İncitti
Demek ki Bir Mevsimlik Güldü Aşkımız

Mutluluk Gerçekte Kısa Bir Düşmüş

Ben Bende Değilim Bu Aralar
Yüreğim Ürperiyor Gönlüm Daralıyor
Bazen Nefes Alamıyorum
Aha Şuram Sızılıyor
Amlatamıyorum Ben Beni Sana
Daralıyor Göğüs Kafesim

Bir Nefes Uzağımdaki Sen
Demet Demet Gülüşlerimi Yolluyorum
Eriyen Umut Bahçelerimden..
Ellerimle Topladım Birtanem Ellerimle
İmkansızlığın Duvarını Aşıp Kavuşabilseydik,
Saçlarında Sarı Papatyalardan

Artık gidebilirsin gidiceğin yere
Kal diye yalvarmıyorum
Çığlık atmıyorum ardından Mesela
Beni bırakma diye,
Bukez, bu kez dur demiyorum
Sadece tek kelime

Gül yüzlü Sevdiğim Beni
Bekleme Dönemem Geri
Pınar Etme Gözlerini
Ağlama Garip Ağlama

Dileğimdin Sen Benimdin

Dosta Verdim Dört Yanımı
Talan Eden Dost Senmisin
Gönlümdeki Servetimi
Çalan Giden Dost Senmisin

Yüzümüze Yüzden Durup

Ben Yeşertemedim
Ektiğim Tohumları
Güneşim Yok Oldu
Gecem Gündüzüm Belli Değildi
Kayboldum

Kanatları Kırılmış Bir Kuş Misali
Uçamaz Haldeyim Bu Aralar
Yağmurunu Serpeleyen
Bulutlar Gibiyim Mesela
Kan Çiçekleri Gibiyim