Yüce Öndere Şiiri - Mehmet Şerif Cebe

YÜCE ÖNDERE

Döktüm kalbimdeki sevgiden ateşi,
Çağlayanların aktığı gibi denize,
Çağdaş insanlık sana akacaktır.
Ey kapkara ufukların aydınlatıcı güneşi!
Uzaklaştıkça senden insanlık;
Alçaldı, ikinci kez yitirdi cennetini.
Seni övmek dille ne mümkün,
Eski devir şairinin diliyle:
“Üç yüz bin ağzım, dilim olsa;
Bir an boş durmasa,
Ne gece ne de gündüz,
Özelliklerini sıralasam, güzelliklerini;
Sabah, akşam;
Yüz defa kurulsa dünya,
Saymakla bitiremem; yüz kıyamet kopsa.”
Denizdeki kum tanecikleri sayısınca,
Konuşkan dillerim olsa;
Sana doğru uçmak isterim,
İpekten kanatlarım olsa!
1981