Yüce Allah'ım Şiiri - İbrahim Çiçek

Bu dünyayı sen yarattın;
Büyüksün yüce Allah’ım.
Türlü türlü kul yarattın,
Büyüksün yüce Allah’ım.

Kumral, esmer, siyah rengi;
Kimi beyaz kimi zenci.
Yarattın yaşlıyı genci,
Büyüksün yüce Allah’ım.

Sen yarattın bu dünyayı;
Halk ettin güneşi ayı.
Taksim ettin bütün payı,
Büyüksün yüce Allah’ım.

Dünyada manevi mimar;
Herkes senden medet umar.
ALLAH diye atar damar,
Büyüksün yüce Allah’ım.

Ormanı, ağacı, yaşı;
Yarattın hep dağı taşı.
Gözlere verdin sen yaşı,
Büyüksün yüce Allah’ım.

Yeşili, kırsalı, çölü;
Dereyi, denizi, gölü.
Ağızda yarattın dili,
Büyüksün yüce Allah’ım.

İbrahim’in yok kimsesi;
Yandı tutuştu sinesi.
Yarattın canlı cansız herkesi,
Büyüksün yüce Allah’ım.