Yörüngesiz Şiiri - Alienated Person

Gecenin nabzı düşük, yıldızlar bile sessiz,
Ben hâlâ buradayım, yörüngesiz.

Sen gittin.
Ama ben hâlâ o pencereyi açık bırakıyorum,
Rüzgâr senin sesini getirir mi diye,
Sanki hâlâ buradaymışsın gibi.

Ben hâlâ o eski şarkıyı açıyorum,
Sanki sen dinliyormuşsun gibi.

Geceyi bölüyorum, sessizliğin tam ortasından,
Seninle konuşmayan bir şehir gibi susuyorum.

Ayrıldık, evet... ama kimse bağırmadı,
Sanki sevdik gibi, ama sonu yazılmadı.

Ne kavga vardı ne ihanet, sadece eksildik.
Senin gözlerin hâlâ içimde bir yer yakıyor,
Ama ben artık o yangına su taşımıyorum.

Yastığımda hâlâ adın var, ama sesin yok,
Sanki sevdik gibi... ama kimse duymadı.