Sen, benim yörüngemin sabit yıldızısın. Bütün gezegenler telaşla dönerken, ben sadece sana bakarak yönümü buluyorum. Hayatımın en büyük keşfi, senin gözlerinde kaybolmak oldu. Diyorum ki, bir insan bir başkasının evreni olabilir mi? Seninle tanışana kadar bu bir soruydu, şimdi ise cevabı çok net: Evet. Ben senin etrafında dönen, ne zaman ışığın azalsa kaybolmaktan korkan minik bir uyduyum. Ama biliyorum, sen orada olduğun sürece, benim için karanlık diye bir yer yok.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!