1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Ağlayan kalemim
Yazmaz ömürlerimin yareniyim
Ne kadar yaşabilirsem şairliğim
Gecenin ucunda her zaman çay dibinde sözlerin...
Eğer bir insan benim canımı bir kez olsun yakıyorsa onu geçmişte tanımak yerine onu unutabilmeyi başarabilirim. Onu hiç tanımıyor gibi arkama bile bakmadan çekip gidebilirim.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta