Yoruldum Hayat Şiiri - Baki Ortak

Tükendi gönlümde sabrın hevesi
Kırıldı düşlerim sustu neşesi
Bağrımda taşıdım kahrın nefesi
Sonunda pes ettim yoruldum hayat

Gözlerim bulandı bahar nerede
Hüzün var gönlümde dertler sinede
Her hayal kırıldı kaldı ellerde
Düşlere gömüldüm yoruldum hayat

Kimi dost kim düşman ben kime inan
Hayalin peşinden düşüpte kalan
Hep bir sevda yükü sırtıma dolan
Hissizleşti ruhum yoruldum hayat

Bir zaman ne güzel umutlar vardı
Bütün umutlarım kül olup yandı
Acımasız dertler dört yanım sardı
Düş artık yakamdan yoruldum hayat

Kul Ortak adıyla çağrıldım dize
Nice sır gizlendi gönülden öze
Ömür suya düştü yürekte közde
Bırak şu yakamı yoruldum hayat

KUL ORTAK