Yoruldum Şiiri - Nejla Turan

Hüzünlerin boğduğu yalnızlıktan,
İçime akıttığım gözyaşlarımdan,
Duvarlara sinmiş sessizlikten, çok yoruldum.

Gecenin tenhasında kaybolduğum yollardan,
Sessiz fısıltıların, kulaklarımı delen bağırışından,yoruldum.

Umut diye tutunduğum hayallerin kırılışından,
Kalbimdeki yaraların kanatılışından,
Dost bildiklerimin arkasızlığından,
Gün doğarken bile süren karanlıktan,çok yoruldum.

Bir türlü sönmeyen özlemden,
Yükü ağırlaşan sevdalardan
Avuçlarımda eriyen dualardan,
Suskunluğa mahkûm edilen çığlığımdan,yoruldum...

Çok yoruldum...
Yorgunluğumun bile yorulduğu demlerdeyim,
Öyle işte... yoruldum...çok yoruldum...
Nejla Turan