Yoruldum Şiiri - Aybars Karlıdağ

YORULDUM

Doğduğum yerden uzaklarda çile çekerim
Gurbetleri dolaştım bende artık yoruldum
Yalnız kaldım hayatta kurudu dallarım
Çektiğim dertlerimi söyledim de yoruldum

Dost sandım bir çoğunu gördüm kahrını
Dolaştım yurdumun bir çok nadide şehrini
Akıtır her zaman düşen insana zehrini
Bağrıma kara taşları bastım da yoruldum

Uçuyordum felek çarptı kaldım yaya
Bitiremedim dertlerimi bende saya saya
Bir gün senin üstünede düşer gökten kaya
Kendimi ifade edemedim de yoruldum

Bazen acı günler ay, aylar bana yıl oldu
Derdim katlanarak dallandı bin oldu
Elif gibi diktim belim büküldü vav oldu
Başkalarına canımı sıktım da yoruldum

Artık bu felek ile uğraşmam çıkmam ava
Daha kuramadım kendime güzel bir yuva
Ölesiye kadar sürer belki de bu dava
Hep kararlarımı değiştirdim de yoruldum

21.04.2020 HATAY
Aybars KARLIDAĞ