Lise çaglarında beykoz korusu,çamlık mevkiinde,
el ele birlikte yürüdügümüz,anlatmaktan bıkmadıgımız bazen aglayıp bazen güldüğümüz Ama, çok mutlu oldugumuz, o günleri hasretle yad ettim.
Arka bahçedeki kanepeye şöyle bir uazanmıştım,
uyuyup kalmışım.
Yanaklarımı serin bir rüzgar okşayarak beni uyandırdı.
Gözlerimi açtıgımda,yanımda hiç kimsenin olmadıgını fark ettim.
Anladımki, gördüklerimin hepsi sadece rüyadan ibaretmiş,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta