Yoruldum Şiiri - Yusuf Koç

Altmış yıl boyunca tozlu yollarda,
Yokuştan inişten düzden yoruldum,
Çiçeği açmayan kuru dallarda,
Tutulmayan yalan sözden yoruldum.

Harabeye dönmüş bahçeler bağlar,
Başı eğmiş mahzun dumanlı dağlar,
Her yanda anlar babalar ağlar,
Maviden yeşilden bozdan yoruldum.

Herşey odaklanmış paraya pula,
Düşmüşüz dönülmez uzun bir yola,
Halimi anlatsam sevdalı kula,
Karşılık görmeyen aşktan yoruldum.

Bazısı siyasi bazısı çoban,
Bazısı bulamaz örtecek yorgan,
Dost eli kalmamış hepsi ısırgan,
Bozuk düzen çalan telden yoruldum.

Yoruldum ben duyun hayat işinden,
Nice sevdaların koştum peşinden,
Gözlerinin hilal gibi kaşından,
Yarin haşin bakışından yoruldum.

Sayısız Koç Ozan bu yoldan geçti,
Duygular sel oldu yataktan taştı,
Sona kalan herkese bir garip baştı,
Bitirdiğim her şiirden yoruldum.