Usanmaz sanıyordum, sürekli böylesine sevmekten.
Kalbim sen diye attıkça, beynim düşünmekten yoruldu.
Sıkılmaz sanıyordum, her gece ruhunu misafir etmekten.
Ruhun hep eli boş gelince, gönlüm beklemekten yoruldu.
Bıkmaz sanıyordum, yüreğine nağmeler bestelemekten.
Yüreğin söz dinlemeyince, sesim titremekten yoruldu.
Tükenmez sanıyordum, yazılan şiirler kalemimden.
Pek değer görmeyince, kelimeler dizilmekten yoruldu.
Kayıt Tarihi : 16.4.2014 10:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yzaılma Zamanı: 20.01.2014

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!