Yörük Kışlağı Şiiri - Uğur Musab Şahin

Yaylalarda akardı buz gibi dereler,
İlkbaharda rengârenk açan çiçekler.
Yeşil çay, mantar toplanılan tepeler
Şimdi susuzluktan kururdu kışlak..

Gür meşe gölgesinde, keçi sağardık
Kaygan kayalıklarda, salça yapardık.
Tarhana karar, bolca dolma sarardık
Şimdi susuzluktan çatladı topraklar.

Eskiden kışlak ortasına, ateş yakardık
Develere tuzla, kireç yükler satardık,
Yolcuları şarkı, türkü neşeyle yollardık
Şimdi ne tuz madeni kaldı, ne kireç.

Koyu gölgeli ağaçlar, altı çadırlarımız
Dere kenarında da, yeşil çayırlarımız,
Yüz elli olurdu ovada, kışlak sayımız
Şimdi susuz kaldı onca dereler, göller.

Yüksek tepelerde kurumuş pıynarlar,
Keçiler karnı doymaz, suya kanmazlar,
Büyümedi, geçen doğan cılız oğlaklar,
Gayrı böyle susuzluktan içimiz yanıyor.

Şimdi üç beş yaşlı, üç beş çadır sayımız
Ne süt, ne yağ, yoğurt yetmez payımız
Kimi işete, kimi okuldadır çocuklarımız.
Gayrı seneye haramdır bize batı illeri.
2025