Yörüğüz Biz Şiiri - Bilal Dağ

Yörüğüz Biz

Türkün göçebesine derler yörük,
Tanrıdağlarından Anadoluya göçen yörük,
Anadoluya ilk mesken tutan Türk obası yörük,
Geçtiği yerlere bereket katan yörük,
Anadoluyu savaşarak hakeden yörük!...

Dağlar yaylalar meskenidir,
Devesiyle atıyla davarıyla göç eder,
Yıldırmaz onu karakışlar,
Karaçadırında misafirini ağırlar,
Kadınıyla kızanıyla beyiyle bir ailedir!...

Yörüğün şöleni yaylada olur,
Düğününde davullu zurnalı zeybek oynanır,
Kızların gelinliği allı- pulludur,
Çeyizleri deve sırtında taşınır,
Takısı belindeki altın kemeridir!...

Yörükkızı hamarattır,
Davarları kendi sağar , yufkasını çadırda yapar,
Hem çocuk büyütür, hemde obasıyla ilgilenir,
Yörükbeyi obanın ağasıdır,
Sözü emir , kendi merttir!...

Söz verdiyse yörükoğlu,
İki eli kanda olsa yerini getirir onu,
Atamın yol arkadaşları, Türkün soyu,
Vatanın gönüllü askerleri yörük boyu,
Kimse darılmasın, Yörükler Türkün asil soyu!...