Yorgunum Anne Şiiri - Kenan Ve Nisan Şii ...

ÇOK YORGUNUM ANNE

1. Kıta
Çok yorgunum anne, kanadımı kırdılar,
acının ortasında sessizliğimle kaldım bir başıma,
gölgeler omzuma çöktü, sabrımın ipleri tek tek koptu,
ben burada üşürken, dünya içimde taş kesildi,
yolumu kaybettim, kalbimi kaybettim, bir de o eski gülüşümü,
senin sesin olmasa anne, bu karanlığa bile dayanmazdım.

2. Kıta
biliyor musun anne, bir avuç umuda sarılmıştım dün,
elimden aldılar, gözlerimin önünde kırdılar umutlarımı,
kimsesizliğin çığlığı sardı geceyi, yıldızlar bile küstü bana,
düştüğüm yer buz gibi, ellerim titriyor çaresizliğin ağırlığından,
bir çocuk gibi sığındım adını anmaya, “anne” dedim, içim paramparça,
kimse görmedi kırıldığımı, ama sen hissedersin, bilirim.

3. Kıta
bu şehir çok zalim anne, insanları suskun, duvarları kin dolu,
ben vurulmuş bir gölge gibi sokaklarda dolaşıyorum,
yaralarımı saklıyorum, kimseye göstermeden kanıyorum,
bir gidişin vardı hani, arkamdan esen bir rüzgâr gibi,
şimdi o rüzgâr bile yok, nefesim daralıyor her adımda,
hayat denen şey beni sınarken, senin yokluğun en ağır sınav.

4. Kıta
anne, içimde öyle bir ağıt var ki anlatmaya kelime yetmiyor,
yolumu kesen her fırtına beni biraz daha eksiltiyor,
bir an durup gözlerimi kapatınca, senin ellerin geliyor aklıma,
o eller ki bütün karanlıkları aydınlatırdı bir dokunuşuyla,
şimdi o dokunuşu ararken yüreğim yırtılıyor her nefeste,
ben seni çağırdıkça gece büyüyor, acı çoğalıyor.

5. Kıta
bazen sorsam diyorum kendime, “dayanabilecek misin?” diye,
ama cevabı bile çıkmıyor yorgun dudaklarımdan,
bir uçurumun kenarında bekler gibiyim, içimde bir fırtına,
ömrümün yükünü taşıyamayan omuzlarım çöküyor ağır ağır,
yine de içimde bir yer sana benzeyen bir umut saklıyor,
çünkü bilirim anne… tek sığınağım sensin bu koca dünyada.

6. Kıta
şimdi sana sesleniyorum anne, bu kırık yüreğimin yankısından,
dönmesen de, duymasan da, ulaşmasa da sana bu feryadım,
ben yine de “anne…” derim, çünkü başka bir güç kalmadı elimde,
karanlık üstüme çöktükçe adını fısıldarım, içimde bir ışık doğsun diye,
belki bir gün bu acı diner, belki bir gün bu yük hafifler,
ama bugün… bugün çok yorgunum anne, sensizliğin en soğuk yerinde.