Yorgunum Şiiri - Süleyman Baştürk

Sen ve ben,
Elinden tutmadık, neden?
Hep bir nedenmi bulmalıydık.
Kimileri nazda yapmalıydık.
Amma...
Büyümesi için neler yapmadığımızı,
Gördüm.
Sade beni değil, senide yordun.
Hep bu aşkın önüne geçip,olmazları diyordun.
Ve...Sonunda ikimiz iyi etmişçesine.
Bir varmış,bir yokmuş.
Fanilik bu biçimde.
Olmuşuz, gönül kırma içinde.
Artık koşmamalıyım, senin peşinden.
Ne mi olur.? yorulurum.
Yorgunum.
Yorgun.