Yorgunum Şiiri - Atilla Atakan Bolat

Sevmek ne pervasızca şeydir
Sözleri benim için zehirdir

Dökülen feryadımın ona olduğunu bilir
Mürekkebim sessizliğinde ıslaklığını yitirir

Bitmez sonu kayıp bu yolum
Dahası için çok yorgunum

Sönmeyen alev gibidir bu durum
Yazık değil mi bize ah ruhum

Dudaklarımdan süzülen ıslak sözler
Ruhum acılar içinde kalbini özler

Tüm acılar elbet bir gün diner
Meftunluğum şüphesiz ki söner

Peşinden koştukça kaçan illet
Kesildi kalbine giden son bilet

Sonu gelmeyen derin hasret
Islak mektuplarımı ona ilet

Ey ruhum, şimdi beni iyi dinle !
Söylediklerimi güzelce özümse

Güneş gibi tarifsizdir güzelliği,
Sahte bir kızıllık yayar eşsizliği

Bir gün tüm kızıllığıyla doğar, kanarsın
Bir gün tüm kızıllığıyla batar, kanarsın...